‘Op pleinen staan vaak beelden, en bijna altijd zijn dat beelden van een man.’ Maar ergens in een spookdorp, dat opgeslokt is door een donker bos, staat een bijzonder beeld: dat van een meisje… Hiermee is de toon gezet voor een heerlijk verhaal vol mysteries: wie is dat meisje? En waarom is het dorp verlaten?

Lang geleden was Lapje een hechte gemeenschap, die volledig van de buitenwereld was afgesloten. Iedereen droeg dezelfde kleren en had hetzelfde kapsel. Alle namen begonnen met een L en niemand stelde zich vragen: ‘Als de Lappenaars met elkaar praatten, stond er altijd een punt op het einde van de zin. Nooit eens een vraagteken, nooit eens een uitroepteken.’nnAlles veranderde toen er een meisje te vondeling gelegd werd. Al snel bleek Lara een bijzonder kind te zijn: ze stelde vragen en verzon nieuwe woorden. Dat was niet naar de zin van de Leiding van het dorp: ‘Vraagtekens wilden ze koste wat het kost vermijden. Niets mocht veranderen in Lapje.’ Maar Lara viel niet tegen te houden. Ze zocht en vond een weg door het bos, naar de buitenwereld.