Op een avond gaat Tessa alleen naar het bos. Ze verzwikt haar voet en kan niet terug. Een man op een paard vindt haar en neemt haar mee naar zijn huis. Morion is een genezer. In zijn huis ontmoet ze een andere jongen Fin, die doodziek is. Alleen het mysterieuze blauwkruid kan hem nog redden. Dat is te vinden op een eiland voor de kust. Maar juist het water van de zee is giftig en maakt de mensen ziek.
Toch besluit Tessa dat ze Fin wil redden. Een vrouw uit het dorp maakt een beschermend pak. Volgens Morion zal de stroming haar in een boot naar het eiland brengen. Daar moet ze een steile rotsberg beklimmen en het kruid plukken. Voor ze vertrekt vindt Tessa in het dorp een steen met een geheimzinnig woord. Het is een soort talisman en dus neemt ze hem mee in de boot. Maar de tocht verloopt anders dan verwacht. De boot voert Tessa naar het dorre onherbergzame eiland dat door een kloof afgescheiden is van het bloemeneiland. Terwijl ze nadenkt over een oplossing, ontdekt Tessa een kring met stenen. Haar eigen steen past in die kring. Uit de woorden op de stenen maakt ze op dat er een tunnel loopt tussen de twee eilanden, maar dat die nog niet af is. Even later vindt ze de tunnel en na veel moeizaam graafwerk bereikt ze de andere oever. Op de rotsige hellingen vindt ze het blauwkruid. Nu kan de terugtocht aanvangen. Als ze wakker wordt is ze terug in het huis van Morion en Fin. Ze voelt zich moe en zwak maar het blauwkruid geeft haar energie. Fin lijkt helaas zieker dan voor ze vertrok. Is alle moeite dan voor niets geweest? In het dorp zijn de mensen blij. Dankzij het blauwkruid is de baai niet langer giftig. Ze vieren feest omdat veel zieken beter worden. Wil Tessa wel meevieren? Het samenspel van zang en dans geeft haar een licht zwevend gevoel. Ze denkt aan Fin en vraagt zich af of het dat is wat je voelt als je doodgaat? Doodgaan lijkt dan minder naar.
Het land van Morion is een verhaal over moed en zelfopoffering. Tessa is bereid om een grote inspanning te leveren om Fin te redden. Toch is de tocht naar het eiland moeilijker dan verwacht. Ze moet telkens hindernissen overwinnen en nieuwe keuzen maken zonder dat ze weet of ze zal slagen. Dat het blauwkruid Fin wellicht niet zal redden zet een domper op haar succes en op de feestvreugde. Tessa heeft het moeilijk om te aanvaarden dat Fin misschien zal sterven en de boodschap van Morion biedt slechts een beetje troost. ‘Het kan namelijk helpen als je weet dat mensen niet zomaar op aarde komen om zomaar weer dood te gaan. Je wordt geboren met een bepaald doel. Soms heb je dat op jonge leeftijd al bereikt. Het kan zelfs zijn dat een baby alleen maar geboren hoeft te worden en dan al klaar is. Fin heeft veel mooie dingen gedaan en wij konden niet meer doen dan ons uiterste best om hem door die moeilijke tijd te helpen.’
Rita Ghesquiere