Met ‘Tijgerlezen’ wil uitgeverij Querido een reeks boeken brengen voor beginnende lezers, die expliciet het leesplezier vooropstelt. Onderzoek wijst immers uit dat kinderen het gelukkigst lezen als ze willen lezen, als ze met plezier lezen. Humor is naast spanning de belangrijkste verleider om te lezen en daar speelt Er was eens een koe uitbundig op in door een grappig spel met bekende sprookjes.
Het kalfje Eefje is dol op sprookjes. Elke avond leest haar moeder voor uit het grote sprookjesboek. Alleen jammer dat er geen sprookje is met een koe in de hoofdrol. Waarom vind je in het boek niets over een koe met laarzen aan of een koetje dat eigenlijk een zwaan is? Ze stelt de vraag niet alleen aan haar moeder maar ook aan de andere dieren van de boerderij. De kuikentjes zijn meteen enthousiast als ze het over sprookjes heeft, zij kennen er veel, over Roodkipje, de gelaarsde kip, Repel-Kipje enzovoort. Maar een sprookje over een koe, dat kennen ze niet. Ook bij de kat, het paard en de oude hond wordt ze niet wijzer. De laatste raadt haar aan om aan haar moeder te vragen om een sprookje te verzinnen, maar die zet Eefje ertoe aan om dat zelf te doen. Dat blijkt niet zo eenvoudig en op zoek naar inspiratie trekt ze het donkere bos in. Daar lijkt ze voor een schrijversblok te staan. Uiteindelijk zijn het de dieren op de boerderij die haar de nodige inspiratie geven.
Zoals alle boekjes in de reeks is de tekst niet geschreven volgens de regels van een technisch leesniveau. Wel wordt het lezen vergemakkelijkt door moeilijke woorden te vermijden en vooral aangenamer gemaakt door de ruime bladspiegel en de vele illustraties. Toch kunnen sommige woorden voor beginnende lezers wel problemen opleveren, zoals de versprekingen van de kuikens: ‘we doen tokkertje’ of ‘verstokkertje’. De illustraties van Marije Tolman zijn een plezier voor het oog. Vaak versterkt ze de humor, zoals in te tekening waarop Eefje samen met Ezel probeert goud te poepen. Maar ook spanning kan ze oproepen, bijvoorbeeld bij de ontmoeting met de wolf, waarbij ze het bos hult in een rode gloed.
Jan Van Coillie