De hond Mos heeft het getroffen met het gezin waar hij opgroeit. Hij houdt vooral van de kinderen Janinka en haar kleine broer Mirek. Het leven is prachtig tot de oorlog uitbreekt. Op een dag verliest hij alles. Het huis van zijn baasjes ligt in puin, de vier bewoners zijn zoek. Voor Mos breekt er een moeilijke tijd aan. Hij zwerft rond in de verwoeste stad en belandt ten slotte met een aantal lotgenoten in een verlaten treinwagon. Ze moeten eten vinden en belanden op vreemde plaatsen. Niet alle honden zijn sterk genoeg om te overleven in die moeilijke omstandigheden. Maar Mos heeft geluk. Hij vindt uiteindelijk een nieuwe baas.
Als de oorlog voorbij is wordt het leven wordt weer goed. En op een dag gebeurt het ongelooflijke. Mos ruikt een bekende geur…Zou dat Janinka kunnen zijn? Op een kille ochtend liep ik langs de rivier om wat warmte van de zon op te vangen. Opeens rook het een beetje naar Janinka, heel lichtjes, een vleugje maar…
Van bij die eerste zin neemt David Cirici je op sleeptouw. Het verhaal van Mos is zo overtuigend dat je hem spontaan volgt en niet kunt ophouden voor je weet hoe dit avontuur afloopt. Ruiken, voelen, denken en naar de wereld kijken door de ogen van een hond. Mos is bovendien letterlijk een ‘underdog’.
Hij brengt je naar de onderkant van de samenleving, waar een hondenleven van geen tel is en alleen wie sterk en slim is overeind kan blijven. Maar hij is vooral een hond om van te houden ! Geen wonder dat Een hondenleven vertaald werd in meer dan tien talen en al vier maal een internationale bekroning in de wacht sleepte.