De tante van Roos Bliss, Lilian, is ontvoerd. De dader is graaf Gigli. Hij is lid van de Orde van de Deegroller. Deze orde is de gezworen vijand van de bakkersfamilie Bliss. Graaf Gigli woont in het Italiaanse dorpje San Gigli. Omdat Roos, haar familie en haar vriendje vermoeden Lilian daar gevangen zit, reizen ze er onmiddellijk naartoe. Eenmaal daar zetten ze er alles op alles op om tante Lilian te redden. Maar niets is zo makkelijk of eenvoudig als het lijkt. Vooral niet als Rampenburg (de woonplaats van de familie Bliss) door zeven mierzoete plagen gekweld wordt.

De betoverende mix van Bakkerij Bliss bezit alle ingrediënten om een leuk kinderboek te zijn. De hoofdpersonages zijn kinderen/jonge pubers. Er is een vleugje liefde, een vleugje (keuken)magie, een familie die ondanks alles van elkaar houdt, net dat beetje spanning als alles in kannen en kruiken lijkt en niet te vergeten het happy end. Oh ja, het is ook vlot geschreven. Ben je echter op zoek bent naar een ‘waw-moment’, dan kom je (tenminste als je op mij lijkt) niet aan je trekken. Versta me niet verkeerd.

Het boek is zonder twijfel leuk. Maar toch mist het iets. Het voelt net iets te ‘braaf’ en te ‘voorspelbaar’. De magie in de keuken is een flauw afkooksel van de Harry Potter verhalen. Maar misschien lees ik dit boek te veel met de ogen van een volwassene.

Elke Beckers