Dit is Harmen van Straaten op kruissnelheid. Zijn vrolijke tekenstijl zou je zowaar elke file doen vergeten. Wie moet er niet gniffelen bij het zien van de gele vuilniswagen met het opschrift ‘F.A. Vrolijk. Vuilnisvarkens’? En dan die walging op het gezicht van het vuilnisvarken! Het is ook lachen geblazen met de giraf in het piepkleine autootje met caravan. En wie zijn die reizigers in de bus van De Jong? Een deftig nijlpaard, een zo mogelijk nog deftiger krokodil en een rumoerige bende konijnen op de achterbank.
Tussen al die wielen probeert papa Beer het hoofd koel te houden. Met mama en Kleintje Beer rijdt hij naar opa en oma, waarbij hij wanhopig probeert de files voor te zijn. Zenuwachtig als hij is, rijdt hij door rood licht, wat hem een bekeuring oplevert. Natuurlijk komen ze toch in een lange file terecht en als het net een beetje gaat bewegen, passeert hen een ambulance. Er blijkt een vrachtwagen vol kippen gekanteld. En nog is de ellende niet voorbij: ze krijgen een klapband.
Mooi is hoe Van Straaten op twee tegenoverliggende pagina’s een en al treurigheid weet te contrasteren met de opluchting als de berenwacht eraan komt. Er duiken nog enkele brandweerwagens op (al lijken die niet echt een functie te hebben in het verhaal) vooraleer ze de veerpont kunnen nemen naar opa en oma. Niet alleen papa’s obsessie door files maar ook Kleine Beertje die moet plassen vormt een rode draad door het verhaal en je kunt ervan op aan dat vooral die de kleine luisteraars in spanning zal houden. Voor het overige is het vooral genieten van de wervelende stoet van voertuigen, begeleid door een vlot berijmde tekst, die soms wel eens even sputtert maar je meestal met een vrolijke rotvaart meesleept.
Jan Van Coillie