Beer en eekhoorn geven een feestje. Ze denken na over de genodigden, over de drankjes en over het eten dat ze zullen serveren en natuurlijk ook over de muziek. Als het feestje zal beginnen, krabbelt beer terug. Heeft hij wel zin in feest? Wordt dat niet te druk? Gelukkig kan eekhoorn hem snel overtuigen. Maar als het feest volop aan de gang is, blijkt eekhoorn verdwenen. Hij voelde zich plots wat alleen tussen de vrienden.
Op de eerste bladzijde is visueel al duidelijk wie het voortouw zal nemen bij het feestje. De overactieve eekhoorn overhaalt de rustig lezende beer om samen iets te organiseren. Eerst aarzelend, maar algauw actief werkt beer mee. Hoewel de tekeningen heel sober zijn, wordt alles in één oogopslag duidelijk. Hierin toont Steve Small zijn tekentalent. De tekeningen zijn kleurrijk en eenvoudig. Wanneer eekhoorn vermist is, wordt de achtergrond plots zwart. Pas als het feest terug verder kan gaan, komen helderheid en kleuren terug.
De tekst op rijm en in dialoogvorm leest vlot en is even sober als de tekeningen. Het verhaal is een ode aan de vriendschap en die wordt ook heel mooi beschreven: “Jij en ik zijn als popcorn en film, als fluit en trompet, als koekjes en thee, als kussen en bed.”
Wij blijven altijd bij elkaar is het derde boek uit een reeks over vriendschap. Maar je kan perfect volgen zonder de andere boeken te lezen.
Dit prentenboek is even hartverwarmend als de vriendschap die hier bezongen wordt.
Lut Vanderaspoilden