Kleine Vos is verdrietig, want hij mist zijn papa. Hij heeft vooral heimwee naar de momenten waarop ze samen gingen vissen. Vos denkt dat papa misschien op de maan zit te vissen. Hij gaat op zoek naar een manier om op de maan te komen, maar die is te ver weg. Dan ontmoet Vos Duif, en die wil hem wel helpen. Zal het hen lukken?

Vos wil naar de maan gaat over omgaan met verlies en gemis en hoe een vriend je hierbij kan helpen. Het onderwerp is zonder twijfel belangrijk voor kinderen, maar de uitwerking ervan is nogal dunnetjes en oppervlakkig. Wie het boek wil voorlezen, zal tijd moeten uittrekken om dieper in te gaan op het verhaal. Het geeft vooral een aanzet om verder te praten over omgaan met verlies en gemis.

De tekeningen zijn uitgevoerd in felle kleuren, met vaak een donkerblauwe achtergrond die het gevoel van verdriet benadrukt. Ze zijn weinig gedetailleerd en alle figuren zijn gestileerd, wat passend is omdat de illustrator zo vermijdt dat de emoties afglijden naar sentmentaliteit.

Myriam Vanderzeypen