Corey en Kyra groeiden samen op in Lost Creek, een afgelegen plaatsje in Alaska. Als haar moeder een baan krijgt in Winnipeg verhuist Corey naar Canada. Ze gaat op kostschool in Dauphin en geniet volop van haar nieuwe omgeving. Het contact met Kyra vervaagt. De brieven blijven onbeantwoord liggen, maar Corey is wel van plan om voor de verjaardag van haar vriendin terug te keren. Net voordien krijgt ze het bericht dat Kyra gestorven is, omgekomen door een wak in het ijs. Corey begrijpt het niet; ze wil maar een ding, zo snel mogelijk naar Lost terugkeren om te achterhalen wat er precies gebeurd is.

Van bij haar aankomst in het dorp voelt Corey zich niet welkom. Ze botst op een muur van stilzwijgen. De bewoners behandelen haar als een vreemdeling, een buitenstaander, een verrader. Ondanks de dreigende sfeer blijft Corey vastbesloten om door te zetten. Via brieven, teksten en schilderijen ontdekt ze hoe Kyra verstrikt raakte in haar negatieve gevoelens en nergens terecht kon voor de juiste hulp. Haar angstige ouders en de gesloten dorpsgemeenschap creëerden hun eigen mythe, een verstikkend verhaal dat Kyra uiteindelijk naar de dood dreef. nCorey beschouwt het als een laatste eerbetoon om Kyra’s trieste verhaal neer te schrijven. Het is haar manier om een brug te bouwen en haar vriendin nooit te vergeten.