Er zijn boeken die je met je kinderen leest omdat je ze wat basisinformatie wil bijbrengen op een luchtige manier: kleuren, cijfers, eerste woordjes. Er zijn boeken die je met je kinderen leest omdat ze je helpen je eigen denkbeelden mee te geven, een gesprek aan te knopen over een beladen onderwerp, een maatschappelijk thema aan te snijden. En dan zijn er boeken die je met je kinderen leest omdat je zelf benieuwd bent naar alle nieuwe dingetjes die je tijdens het voorlezen kunt ontdekken en leren.

Die laatste soort is wat zeldzamer, en ik ben Bibi Dumon Tak (tekst) en Annemarie van Haeringen (illustrator) dankbaar voor hun bijdrage. Wat heb ik immers veel geleerd uit Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda. In het boek vind je 20 spreekbeurten van dieren over (andere) dieren. Aan een ratio van eentje per avond, ben je dus al even zoet. Elke avond kom je wel iets te weten, en elke avond krijg je een unieke vertelstijl van een uniek dier met enkele unieke eigenschappen.

Zo start het boek met de gewone poetsvis die een spreekbeurt houdt over haaien. Een uniek perspectief krijg je dus, want de gewone poetsvis houdt de haai als een heus schoonmaakbedrijf proper. Wat verderop geeft de sneeuwpanter een spreekbeurt over de sneeuwpanter. Ah ja, het dier leeft in een dergelijke isolement dat het geen enkel ander dier voldoende kent om er uitspraken over te doen. Wanneer het wandelend blad een spreekbeurt start over de zeeanemoon, weet je misschien helemaal niet wat te verwachten. Benieuwd hoe het zit? Gewoon even zelf gaan lezen.

Wij kijken hier thuis alvast elke avond uit naar de spreekbeurt van de dag!

Eline Zenner