Ester komt in juli 1942 na enkele traumatische ervaringen bebloed aan in Dom Sierot, een Joods weeshuis in Warschau. Ester kan voorlopig niet meer praten. De oude dokter van het weeshuis probeert daar samen met mevrouw Stefa iets aan te doen.

Hij laat Ester vaak optrekken met Naomi, die altijd honderduit praat, en hij laat Ester ook een dagboek bijhouden. Ester probeert stukje bij beetje haar trauma’s in haar eigen stille wereld te verwerken. Ze schrijft ervaringen uit het verleden op en probeert haar angsten op papier te verwerken. Zo bloeit ze gaandeweg open in het weeshuis. Toch bedreigt de wereld buiten het weeshuis de dokter en ‘zijn’ kinderen…