Je ziet het meteen op de kaft, dit is een boek met indrukwekkende illustraties: de verstilde close-up van een omhelzing tussen moeder en dochter, in vele tinten groen en bruin, zuigt je onweerstaanbaar het boek in. Elke illustratie betovert door het warme en rijke kleurenpalet en de bijzondere composities waarbij veel aandacht gaat naar de gezichten en vooral dan de ogen. Maar ook de kledij en de juwelen trekken de aandacht: je kunt de vouwen in het textiel bijna voelen. Het sterkste echter voel je de warmte tussen moeder en kind.

Mama is een ode aan moeders over de hele wereld, van Myanmar tot Kenia, van Frankrijk tot Alaska. Er zijn kostuums vanaf de achttiende eeuw en uit verschillende milieus, van een markiezin tot een arbeidster. Er komen motieven aan bod als eten of warmte geven, de zorg om een tweeling, willen beschermen en moeten loslaten, zwanger zijn en opvoeden en ten slotte het grootste verdriet als je kind sterft.

De kern van het boek lees je in de tekst bij een prent van een Aziatische moeder met een kind op de rug: ‘Is het verkeerd om te zeggen dat vrouwen die moeilijke omstandigheden trotseren, heldinnen zijn? Waarom zou je er niet af en toe bij stilstaan dat overal op de wereld kinderen in de armen worden genomen, geholpen om te groeien, beschermd worden, liefde krijgen.’ Vooral die liefde wil het boek in de verf zetten. De manier waarop die boodschap verwoord wordt, is soms wat zwaar op de hand, wat dit boek meer een kunstwerk maakt voor moeders (en vaders) om te mijmeren over moederschap dan een boek voor kinderen. Wie de soms zware verwoording erbij neemt, kan genieten van de vele poëtische zinnen en uitdrukkingen: ‘mijn kleine vlindervleugelslag’, ‘in mijn armen draag ik de toekomst’, ‘een kus buigt langs je buikje als een regenboog’, ‘binnen de omheining van mijn armen’, ‘ik heb je nog altijd onder mijn huid, mijn kind’ …

Dit schitterende eerbetoon aan alle moeders omarmt je, buigt zich over je heen als een regenboog en kruipt onder je huid …

Jan Van Coillie