Ik zou wel een kindje lusten

Ik zou wel een kindje lusten

Onze recensie

Elke dag eet de kleine krokodil lekkere bananen als ontbijt. Daarvan wordt hij groot en krijgt hij sterke tanden. Maar op een dag heeft hij trek in iets anders… hij zou wel een kindje lusten. Maar bananenbomen hangen bananen, en geen kinderen! Een kind is vaak het centrum van zijn eigen wereld. Als het zijn zinnen op iets zet, dan moet hij het hebben of moet het gebeuren. Heel herkenbaar is die situatie met betrekking op eten.

Sylviane Donnio schreef er in dit boek een tof en ongewoon verhaal over. De illustraties in cartoonstijl passen bij de droge, cynische humor en tonen de kleine krokodil en zijn oudjes in al hun emoties en frustratie. De ouders mogen nog zo hard proberen als ze willen, de kleine krokodil moet er zélf achter komen dat hij groot en sterk moet worden om verder in het leven te gaan… en of hij ooit effectief een kindje zal lusten, daar heeft de fantasie van de jonge (mee-)lezer het raden naar!

– Annelies Marin –

Nieuw

Thema's

Leeftijd

Auteur