Pinguïn is onderweg naar het huis van Beer, zijn vriend. Hij zeult een groot geheim met zich mee. Hij is bang, want hij weet dat zijn geheim alles zal doen veranderen. Toch belt hij dapper bij Beer aan en verklaart hij hem zijn liefde. Hoe zal Beer reageren op deze liefdesverklaring? Komt er nu een einde aan hun vriendschap en kunnen ze niet meer samen zijn? Of voelt Beer misschien hetzelfde? En hoe voelt dat dan, liefde?
Dit boek oogt heel eenvoudig. De auteur/illustrator schreef geen woord te veel, tekende geen enkele onnodige streep. En toch grijpt het verhaal je meteen beet.Tachtig pagina’s is vrij veel voor een prentenboek. Maar het bevat heel veel prenten en nét die prenten zijn één van de belangrijke charmes van dit verhaal. Elke prent is heel sober getekend, maar die eenvoud geeft het verhaal zijn sterkte. Zo is er een prent waarop Beer beseft dat hij erg eenzaam is zonder Pinguïn. Hij ligt ’s nachts in zijn bed. De hele kamer is donker, bijna zwart. Je ontwaart nauwelijks het venster, maar buiten schijnt de maan en die werpt haar licht op Beer. Zijn snoetje staat erg ongelukkig en hij kijkt naar het lege bed van Pinguïn. Op het uiteinde van de lichtbundel ligt eenzaam de pet die Pinguïn in zijn bed achterliet. Verder zie je enkel een nachtkastje met de schelp die Beer bij het afscheid kreeg. Een sobere prent, maar met zoveel sfeer en betekenis dat je er stil van wordt.
De tekst speelt volledig in op de tekeningen. Na de woorden “Maar meestal hadden ze niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen” volgen vier bladzijden met enkel tekeningen van de twee vrienden die het goed hebben samen. Dit is ook het leidmotief in dit boek. Er zijn niet veel woorden nodig om een mooi verhaal te vertellen.
Het thema van het boek is de ware liefde. Toevallig gaat het over liefde tussen twee jongens, maar dat is geen belangrijk item in het verhaal. Het gaat over het soms aarzelende, tintelende, allesomvattende gevoel van ‘houden van’. ‘Een zee van liefde’ is een pareltje om te koesteren, een ode aan de liefde. Dit is het soort boek dat je maar af en toe eens in handen krijgt. Een boek waarvan ik blij word en stil tegelijkertijd.
Lut Vanderaspoilden