Kunst kan kleur brengen in de wereld, en vreugde. Die boodschap wil Ed Vere brengen met dit prentenboek. Dat doet ze met verve, geïnspireerd door Jan Pienkowski, ‘een vriend en kunstenaar die altijd het mooie in de wereld zag.’
Nu zou je daarbij kunnen opmerken dat lang niet alle kunstenaars het mooie in de wereld willen laten zien en dat veel kunstenaars net willen confronteren met menselijke gruwel, wreedheid of lelijkheid. Sinds lang gaan er in de jeugdliteratuur stemmen op dat je kinderen ook die duistere kanten van de mensheid moet laten zien. Ed Vere maakt duidelijk een andere keuze en dat is goed, want kunst is inderdaad van groot belang om schoonheid, kleur en vreugde in het leven te brengen. Onlangs bezocht ik de beruchte wijk 13 in Bogota, ooit het rijk van drugsbaas Pablo Escobar, nu een voorbeeld van hoe cultuur in de vorm van dans, bibliotheken en talloze muurschilderingen een samenleving kan veranderen door kleur, hoop en een boodschap van vrede en liefde te brengen.
Daar moest ik aan denken toen ik dit prentenboek doornam. De kleine, kleurrijke dinosaurus die de hoofdrol speelt is een kunstenaar, ‘zij ziet het leven, het plezier en al het moois. Ze ziet het en maakt er KUNST van.’ Dat doet ze eerst op papier in haar eigen kamer, maar dan begint ze te dromen van iets groters en gaat ze op reis. In een grote stad, ‘waar iedereen haast heeft’ vindt ze alle ruimte om te tekenen. Je ziet ze veelkleurig afsteken tegen de grauwe muren van de flatgebouwen. Haar muurschilderingen doen de mensen stilstaan en maken hen blij. Opmerkelijk is dat ook de mensen grauwbruin zijn, behalve één meisje met rode sjaal en jurk, waarmee de kleine kijkers zich kunnen identificeren.
Maar dan loopt het fout: de kleine kunstenaar schiet uit met de kwast en is zo teleurgesteld dat ze wil ophouden met schilderen. Daar koppelt Ed Vere een tweede boodschap aan, die ze in de mond van het meisje in het rood legt: ‘Je hoeft niet netjes te kleuren’, bij kunst gaat het om gevoel en dan moet je net buiten de lijntjes durven kleuren. Op de slotprent vol kleur en verbeeldingskracht zie je wat die kijk op kunst voor gevolg heeft. En dat is volop genieten.
Jan Van Coillie