De hapsnurkers vormen wel een heel vreemd gezin. Het echtpaar is chaotisch en zoekt steeds ruzie. Mevrouw en meneer gillen altijd naar elkaar en zijn totaal onbetrouwbaar. Maar ze hebben een zoon, die vrij normaal is. Eigenlijk is Sunny niet echt hun zoon. Op een goede dag zagen ze hem met zijn oren aan een waslijn hangen en toen  hebben ze hem maar meegenomen. Sunny is dagelijks hard in de weer om zijn ouders uit de problemen (‘uit de puree’) te houden. Voor hem is dit meer dan een dagtaak, want een aantal vreemde personages steken steeds stokken in de wielen.

Wie van absurde humor houdt, komt in dit boek zeker aan zijn trekken. Eigenlijk is het boek bedoeld om hardop te lezen, staat in de inleiding. De typografie van de tekst leent zich hier ook toe. Wanneer het echtpaar weer eens ruzie maakt of er harde en nadrukkelijke geluiden weerklinken of… staat de tekst in vetgedrukte hoofdletters. Het lettertype is ook vrij groot, zodat beginnende lezers het wat makkelijker hebben

De illustrator Axel Scheffler (die we kennen van de Gruffalo) zorgde voor sprekende, grappige zwart-wit prenten, die overvloedig over de pagina’s zijn verdeeld. Ze maken het geheel luchtiger. Op heel wat pagina’s staan ook vlekken en vingerafdrukken, alsof een van de hapsnurkers dit boek al in handen heeft gehad.

De verhaallijn kent heel veel zijwegjes. De personages tuimelen voortdurend van het ene chaotische avontuur in de andere komische situatie. De humor is niet vergezocht, moeilijk of geraffineerd, waardoor het verhaal in de smaak zal vallen bij de doelgroep: 8 tot 10-jarigen. Dit is een boek voor wie houdt van absurde, licht chaotische verhalen die je gemakkelijk kan voorlezen.

Lut Vanderaspoilden