Hervertellingen van sprookjes duiken regelmatig op in boeken voor jonge lezers, denk maar aan de legendarische Roald Dahl-versie van Roodkapje. De grote boze wolf is, zoals de titel al laat vermoeden, zo’n hervertelling, en nog een goede ook. Jonas Boets neemt de drie bekendste wolvensprookjes – Roodkapje , De wolf en de zeven geitjes , en De drie biggetjes – onder creatieve handen.
Roodkapje blijkt een verwend nest te zijn. En de wolf, die is zo goedhartig als de gemiddelde golden retriever, maar hij heeft een hele slechte dag. Het begint al wanneer hij op de koffie is bij Roodkapjes grootmoeder. Wanneer de deurbel gaat, schrikt grootmoeder zo erg dat ze gewoonweg de muil van de wolf intuimelt. En daarmee zijn de problemen nog maar net begonnen: ook Roodkapje belandt per ongeluk in de wolvenmaag. Wanneer de jager daar achter komt, is het hek helemaal van de dam. De wolf probeert nog uit te leggen dat het een ongelukje was, maar de jager luisterde nooit naar wolven. Daarna volgt een wilde achtervolging, die wolf en jager langs de geitjes en de biggetjes voert…
Uiteindelijk is de jager misschien wel het interessantste personage in dit hele verhaal. Hij kijkt nooit verder dan zijn neus lang is en weigert om de wolf een kans te geven. Wanneer de wolf erin slaagt om al zijn slachtoffers uit te boeren, wil niemand dat de jager de lieve wolf neerknalt. De jager is daar uiteraard niet blij mee en dan krijgen we de volgende schitterende slotscène, die vertelt wat er gebeurt wanneer de jager thuiskomt: ‘Heb je iets spannends meegemaakt?’ bedelden zijn kinderen. ‘Spannends? Neen… ja,’ gromde de jager. ‘Ik zal jullie een gruwelijk verhaal vertellen. Over een Grote Boze Wolf en een aardig meisje met een rood kapje.’
En daarmee weet Boets aan een grappig verhaal ook nog een moraal te geven: geloof niet zomaar alles wat mensen vertellen, zeker wanneer hun eigen rol in een verhaal bijzonder heldhaftig is. Bovendien is er ook duidelijk veel aandacht besteed aan de vormgeving van het boek.
De ilustraties van Nils Pieters zijn absoluut de moeite waard. De vele grappige details die in de tekeningen verscholen zitten, doen een klein beetje denken aan Sven Nordqvist en zijn Pettson en Findus -reeks. Al die details zorgen voor een hoop kijkplezier en extra verhaalkronkels. Wie goed kijkt, kan in de bijfiguren namelijk nog een paar extra sprookjes herkennen, onder andere Rapunzel en de Rattenvanger van Hamelen . De grote boze wolf zal dus nog voor heel wat lees-, voorlees-, en kijkplezier zorgen bij zowel ouders als kinderen. – Door Line Leys –