Met een helikopter en een zak vol voedsel verhuist August definitief naar het bos. Hij neemt zijn intrek in de hoge wachttoren, waar hij zich helemaal thuisvoelt en van bovenaf ook een oogje in het zeil kan houden. Na een tijdje blijkt dat het bos August meer dan nodig heeft, want er loert gevaar van buitenaf. Een verhaal over een mooie mens, onze mooie natuur en de passie die nodig is om die te beschermen.
Het grafisch duo én koppel Jacques en Lise blijven met hun creativiteit en interessante invalshoeken harten veroveren. Hun prentenboeken wonnen niet enkel prijzen voor illustraties in o.a. Frankrijk, Duitsland, Zuid-Korea en Italië, maar gooien ook hoge ogen bij De Leesjury in Vlaanderen. Telkens worden ze geprezen om hun kleurgebruik, unieke stijl en oog voor detail. August mag dan misschien wel de nieuwste telg in de familie zijn, maar hij voldoet meteen aan de verwachtingen van de lezer die eerder werk van Jacques en Lise kent, zoals Pia of Viktor.
De grootste verdienste van August ligt in het voelen. Om te beginnen brengen de illustraties met hun beweeglijkheid, kleuren, schaduwspel, perspectief en grandeur een intens gevoel van warmte. Dat begint al bij de kaft van het boek die erg aaibaar is en voelt alsof er iets waardevols in de handen ligt, net zoals de mens ook met de natuur iets waardevols in handen heeft. Naast warmte zorgen de prenten voor ontdekkingsplezier, verrassende wendingen en een hele reeks andere gevoelens zoals rust, onheil, strijd, passie en verdriet. Prentenboeken die als winnaars of parels worden gezien hebben vaak één element gemeenschappelijk: de illustraties zijn op zich al enorm krachtig, maar de magie onstaat pas echt in het samenspel met de woorden. August bewijst bovendien nog maar eens dat er niet veel woorden nodig zijn om een ideale balans te vinden. Jacques en Lise spelen met weloverwogen uitdrukkingen (bv. “brandjes blussen”) en stijlfiguren (bv. donkere schimmen die graafmachines voorstellen) alsof ze nooit anders deden en brengen met dit prentenboek een hele wereld tot leven. Het is vrijwel onmogelijk om niet mee te voelen met het verhaal van August en het bos.
Het staat buiten kijf dat ook het thema het warme vuur van dit boek verder aanwakkert. Er zou wel eens verwarring kunnen ontstaan bij het lezen dat August zich opoffert voor het bos, en ook al geeft hij met passie alles wat hij heeft, toch is niets minder waar. August helpt het bos, maar het bos helpt ook August. Het is voor hem een thuis waar hij de rust vindt, een stille compagnon, schoonheid, en vruchten om te overleven. Mens en natuur zijn gemaakt om elkaar te ondersteunen in leven en groeien, een boodschap om niet te vergeten.
Het najaar van 2024 nadert en August maakt grote kans op mijn persoonlijke prijs van “Favoriet van het Jaar”. Het is een prentenboek om met plezier te lezen, maar ook om kleuren, illustraties en magische woorden te ontdekken. Een wereld op zich om (voor) te lezen, te bekijken of te bespreken, op school of thuis in een knusse omgeving. En daarna: op naar het bos.
Debbie L’homme