Op een dag wordt Virginia wakker in een rotstemming. Niemand kan haar humeurigheid wegwerken. Virginia stoort zich aan de gele jurk van haar zusje, aan de kwetterende vogels… Verwennerijtjes, muziek, haar kleine broertje Toby, letterlijk niets kan haar opvrolijken. De norse Virginia blijft in bed, blaft iedereen af en hult zich ten slotte in stilzwijgen. Als ze eindelijk de stilte doorbreekt vertelt ze haar zus dat ze wil wegvliegen, naar een bijzondere plek waar alles perfect is, waar heerlijke cupcakes zijn, schitterende bomen en prachtige bloemen, een plek zonder pechvogels. Die plek noemt ze Bloesembes.

Nu weet Vanessa wat haar te doen staat. Ze schildert voor haar zus de bomen en de kleurrijke bloemen van Bloesembes. Als Virginia de kleurenpracht ziet, wipt ze uit bed en schildert mee. Na een nachtje slapen voelt Virginia zich eindelijk beter. Het is tijd om weer buiten te spelen.

Het Canadese duo Kyo Maclear en Isabelle Arsenault vond inspiratie voor dit boek in de klassieke Engelse literatuur. De schrijfster Virginia Woolf en haar artistieke zus Vanessa Bell stonden model voor Virginia Wolf . De Britse schrijfster had last van stemmingswisselingen, haar oudere zus was een kunstschilderes. Dat is een leuk toemaatje voor de volwassen (voor)lezer.

Maar het verhaal over het kleine meisje dat een baaldag heeft en met haar negatieve gevoelens geen blijf weet blijft herkenbaar voor kinderen. Misschien zetten de schitterende pasteltekeningen van Isabelle Arsenault en het spel van licht en donker hen ook aan het werk om stemmingen en gevoelens in kleuren te vangen.

Rita Ghesquiere