‘Vroeger schreef ik de werelt met een t. De werelt met een t was veel mooier en prettiger dan de wereld met een d. Toen ik de werelt nog met een t schreef, was mijn huis met een t ervoor. Mijn mama en ik liepen door mijn stad en we kozen de mooiste kerstboom die er te vinden was.’

De mooie wereld van Isa stort in elkaar als haar mama onverwachts sterft op kerstmis. Niets is daarna nog hetzelfde. Papa en Isa vinden de weg niet naar elkaar om over het gemis en het verdriet te praten. Isa voelt zich verloren en de nieuwe vriendin versterkt nog het gevoel van vervreemding. Papa wil naar de toekomst kijken, Isa wil het verleden vasthouden.

Het verhaal speelt zich af tijdens de lange zomervakantie. Isa is intussen dertien. In haar hoofd en hart worstelt ze met tegenstrijdige gevoelens. Ze wil niet op reis met papa en zijn vriendin, maar ze wil ook niet thuisblijven; ze wil lief zijn en toch krijgt boosheid de overhand; Ze is blij als ze potloden, krijtjes en penselen krijgt, en even later maakt ze ze stuk.

Isa dwaalt door de stad op zoek naar zichzelf, op zoek naar sporen van haar gestorven mama. In haar hoofd woont het meisje van Mars dat haar gedachten ordent,in haar huis woont de nieuwe vriendin van papa die zoekt gaat naar een sleutel om Isa’s hart te openen, in de stad woont Rusko de jongen met de hoekige kin die haar helpt om haar droom waar te maken. Want in haar hoofd groeit langzaam een idee, de droom om een kunstwerk te maken dat haar weer verzoent met de wereld.