Amber Appleton leeft samen met haar moeder in de schoolbus, waarmee ze overdag de kost verdient. Haar moeder heeft geen geld voor een flat, voor nieuwe kleren of voor eten. Amber kan gelukkig op de goedheid van andere mensen rekenen, maar daar voelt ze zich wel schuldig over.

Ook al heeft Amber het helemaal niet gemakkelijk, ze is altijd hoopvol en zet zich in voor heel wat mensen in haar omgeving. De personages die in het boek voorkomen, zijn soms een beetje vreemd, maar wel hartverwarmend. Als lezer heb je meteen ook sympathie voor Amber, die door het leven vaak teleurgesteld wordt maar er toch in slaagt haar hoop te bewaren en steeds andere mensen blijft helpen. Maar dan zet een afschuwelijke gebeurtenis haar hele bestaan op losse schroeven en krijgt Amber het vreselijk moeilijk om haar positieve houding aan te houden.

Sorta like a rockstar opent zeker de ogen: niet iedereen heeft het zo gemakkelijk of even goed, maar positivisme kan je redding zijn in moeilijke tijden. Ik vond het verhaal heel mooi en hartverwarmend, ook al was het bij momenten slikken. Het verhaal leest wel niet zo vlot, het is echt wennen aan de stijl van Matthew Quick. Hij gebruikt bijvoorbeeld erg veel afkortingen voor namen van personages, plaatsen … Dat maakt het soms heel lastig om te volgen, je hebt eigenlijk een lijst nodig met de verklaringen van al die afkortingen. Nu moet je op de duur te vaak terugbladeren.

Hannelore Delva