Pomelo is een kleine roze olifant. Maar zo klein is hij nu ook weer niet. Want hij is gegroeid! Wat een heerlijk en machtig gevoel geeft hem dat! Pomelo voelt zich de held van het heelal, hij wil zelfs tot aan de sterren springen. Maar hij stelt zich ook een heleboel vragen. Is hij wel echt zo groot?

Er zijn nu een heleboel dingen kleiner dan hij: de mier, de aardappels, de aardbeien en de paardenbloem. Is hij niet te groot voor deze wereld? Misschien niet, want er zijn ook nog zoveel dingen groter! Groei je helemaal vanzelf? En groeit alles even snel? Pomelo zou niet graag één poot hebben die drie keer langer is dan al zijn andere poten samen. Hij vraagt zich ook af hoe je vanbinnen groeit als je vanbuiten groeit: als een machine, of moet je echt de dingen leren door ze mee te maken? Word je dan ook grijzer en wijzer? En mag je, als je groot bent, alles doen wat je maar wilt? Waar moet dat eindigen, denkt Pomelo… En zal hij ooit antwoorden vinden op al zijn vragen?