Ed Franck is een doorgewinterd auteur. Al sinds de jaren tachtig schrijft hij in allerlei genres voor allerlei leeftijden allerlei bekroonde werken bij elkaar. Thé Tjong-Khing heeft zowaar nog meer kilometers op z’n teller. Hij werkt als sinds de jaren zeventig als freelance illustrator, doorgaans van kinderboeken – denk maar aan Vos en Haas. De twee heren brachten samen Panda & Eekhoorn uit. Ed schreef, Thé tekende.

En wat een vertederend, ontwapenend, overtuigend resultaat. Dit boek heeft me echt helemaal ingepakt. Zes verhaaltjes schetsen het reilen en zeilen van twee boezemvrienden, Panda en Eekhoorn. Een panda en een eekhoorn, ja. De combinatie ligt misschien niet voor de hand, maar ze werkt. Ook voor de nevenpersonages werd verfrissend genoeg afgeweken van het typische arsenaal dierentuin- en boerderijdieren: hoeveel andere boeken kan je bedenken waar een duizendpoot, een fazant en een marmot langskomen?

Panda en Eekhoorn dus. Ze kennen elkaar door en door, maken avonturen mee, gaan samen op reis, en durven wel eens kibbelen. Ed Franck slaagt er in de zes verhalen wonderwel in om (hun) vriendschap te vatten. Hij legt de vinger recht op de essentie van de kleinmenselijke fricties van alledag, de klungelige manier waarop we het met elkaar willen bijleggen, onze diepgewortelde angst om alleen te zijn. Dat doet hij allemaal in zo’n welafgewogen tekst, zo’n spitse termen en fijnzinnige dialogen, dat je vanzelf begint te acteren bij het voorlezen.

Dit boek houdt je een spiegel voor. Het ontbloot ons frêle ego, confronteert ons met de complexe meerlagigheid van onze motivaties, en toont dat we allemaal uiteindelijk toch ook gewoon maar graag gezien willen worden. De illustraties van Thé Tjong-Khing versterken dat spiegeleffect. Je kijkt naar Eekhoorn, en je ziet jezelf. Je kijkt naar Panda, en je ziet jezelf. En daar kan je veel uit leren.

Eline Zenner