In dit dierenverhaal gedraagt konijntje Lizzy zich als een mensenkind dat watervrees heeft. Lizzy en haar papa maken zich klaar voor een uitstapje naar zee. De schep en de emmer liggen al klaar maar Lizzy stopt haar balletjurkje in de tas en ‘vergeet’ bijna haar zwempak. Lizzy houdt immers niet van water maar wél van dansen. Dat doet ze dan ook rond haar zandkasteel en de dolfijnen in de zee komen bewonderend kijken. Maar als papa Lizzy meeneemt naar het water, loopt het fout. Ze is bang van de zee. Met leuke waterspelletjes helpt papa haar over haar watervrees heen. Nu is Lizzy klaar om zwemles te nemen in het zwembad. Later keren ze terug naar zee en Lizzy zwemt de dolfijnen tegemoet.
De illustraties van Kasing Lung in zachte pastelkleuren zijn sfeervol en expressief. De tekst bij de prenten is toegankelijk en spreekt de doelgroep aan. Hij biedt echter niet veel méér dan wat er op de prenten te zien is en mist wat humor en vindingrijkheid. Lizzy leert zwemmen is een fantasieverhaal maar de inhoud sluit aan bij de reële leefwereld van kleuters. De gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op: thuis je strandspullen verzamelen, aan zee eerst spelen op het strand, daarna watergewenning met papa, vervolgens een ijsje en een gesprek met de dolfijnen en tenslotte de zwemles en de terugkeer naar zee. Ben je op zoek naar een verhaal om kinderen voor te bereiden op de zwemles, dan is dit een geschikt prentenboek. De eenvoudige verhaallijn, het beperkte aantal personages en het herkenbaar thema , maken dit boek toegankelijk voor jonge kinderen.
Anita Wuestenberg