Kip zonder kop speelt zich af in een kippenren. Vredig kun je het leven daar niet noemen. Haan spreekt immers erg lelijke woorden tegen kip Alice. En die doen pijn. En dan is er Elizabeth, die Alice probeert te beschermen, maar dat lukt niet altijd. Aan de hand van dit prentenboek kunnen kinderen leren en voelen wat het betekent als je lelijke woorden zegt tegen iemand. Want kip Alice beschrijft heel concreet wat voor pijn de scheldwoorden haar doen. Je voelt bovendien de strijd van Elizabeth om Alice te verdedigen, ook al staat ze onder druk van de andere kippen en de haan. Als Haan dan zelf uitgescholden wordt, kantelt het verhaal. Want dan beseft hij welk soort verdriet Alice heeft. Het mooie aan het boek is dat de schrijver Alice in heel concrete termen laat verwoorden wat ze voelt. Dat nuanceert het zwart-wit spreken over gevoelens en geeft kinderen een taal om die te uiten. In de tekeningen primeren gele tinten, met hier en daar een accent in een andere kleur. Goed gekozen, want die combinatie roept de sfeer van de drukke kippenren perfect op.

Sarah Auwerx