‘Voor alle kinderen, waar ook ter wereld, die de reis gemaakt hebben … En voor iedereen die ze onderweg geholpen heeft.’ Deze opdracht maakt meteen duidelijk voor wie het boek bedoeld is. Titel en ondertitel maken ook het doel glashelder. Het boek wil laten zien dat iedereen die moet vluchten recht heeft op hulp en steun.

Het voordeel van een prentenboek is dat de boodschap compact en eenvoudig verwoord kan worden omdat de prenten de rest van het verhaal vertellen. Dat voordeel wordt meteen duidelijk op  de eerste illustratie, waarbij de tekst jammer genoeg wel een steekje laat vallen: rijmdwang maakt dat de slotzin vaag en onnatuurlijk klinkt: ‘Wat als het thuis zo eng wordt/ dat je vluchten moet…?// Pak mijn hand en tel tot tien -/ samen maken we het weer goed.’ Op de illustratie zie je twee huizen met zwarte rookpluimen en een moeder met drie kinderen die gepakt en gezakt richting zee wandelen. De volwassen voorlezer zal hier duiding bij moeten geven.

De rest van het verhaal is opgehangen aan getallen van 1 tot 10, een heel eenvoudig procedé dat hier perfect werkt, van ‘1 boot om ons op weg te helpen’ over ‘6 boeken om ons nieuwe woorden en verhalen te leren’ tot ‘10 vriendjes om samen mee te spelen!’ Het is mooi om te zien en te lezen hoe vanzelfsprekend de nieuwe kinderen opgevangen worden in de klas en in het voetbalteam. Overigens zijn die twee groepen heel divers en kleurrijk.

Dat kleurrijke steekt in alle illustraties. Die zijn uitgevoerd met grove penseelstreken en een krachtige lijnvoering die de nadruk legt op sfeer en gevoelens en minder op details, wat in dit geval een goede keuze is. Het boek sluit af met een kort stukje informatie over kinderen op de vlucht en enkele websites van organisaties die vluchtelingen helpen. Ten slotte nog dit: de titel is knap vertaald. Iedereen telt mee bevat een woordspeling, waardoor die een fijne extra betekenis krijgt.

Jan Van Coillie