Er zijn drie soorten monsters, dat weet toch iedereen! Er zijn woeste, bijterige en harige monsters. Pelle, de buurjongen van Oscar is bang. Er zit immers een monster onder zijn bed. Oscar schiet meteen te hulp. Maar welk soort monster zit er verstopt en hoe kan hij het verjagen?

De locatie voor dit verhaal is creatief gekozen. Oscar en Pelle wonen in een flatgebouw, waar op elke verdieping de meest kleurrijke bewoners huizen. Mevrouw Stekel van het achtste heeft een bloedhekel aan kinderen. Op het zevende woont pestkop Eddie en op het negende woont Pelle, die doodsbang is van het monster onder zijn bed. Oscar van de zesde verdieping haalt zijn hele trukendoos uit om het venijnige dier te verjagen, maar uiteindelijk komt meneer Ratel van het twaalfde de jongens te hulp.

Het verhaal is geschreven in de ik-vorm vanuit het standpunt van Oscar.  Er is wel een behoorlijke portie tekst voor een prentenboek, maar hij bevat enkele leuke kwinkslagen. De namen van de personages zijn bijvoorbeeld grappig: Pelle de Haas is een bange haas, Edie Worm is een slijmerige pestkop en Mevrouw Stekel wil niets te maken hebben met kinderen .

De bladspiegel is zorgvuldig opgebouwd. De tekst neemt geen al te grote plaats in en de typografie is aangepast aan de inhoud: belangrijke woorden zijn in hoofdletters en vet gedrukt, het bezwerende gedicht is cursief. De illustraties zijn leuk en grappig. Je kan ernaar blijven kijken en je ontdekt telkens weer een nieuw detail. De illustrator speelde dankbaar in op het flatgebouw concept en gaf elk appartement en ook de trappenhal een eigen kleur.

‘Hoe verjaag je monsters’ is een plezant voorleesboek, waar oudere kleuters zeker zullen van genieten.

Lut Vanderaspoilden