Dik is dit telboek zonder twijfel: ongeveer half zo dik als het breed is en bovendien gedrukt op dik karton. De tekenstijl is klassiek te noemen, met universeel herkenbare bomen, sneeuwmannen, dieren, groenten of bloemen. Ook de (weinige) kinderen zijn stereotiep getekend, met allemaal lachende gezichten. Wel verrassend zijn de half uitgesneden cijfers tegen de snede van het boek. Maar het is vooral de manier waarop de twee prenten die bij elk cijfer horen samenhangen, die dit boekje de moeite waard maken. De drie puntjes na de woorden op elk cijfer doen je raden naar wat volgt. Daarbij biedt de illustratie meestal een extra prikkel. Bij de woorden ‘Eén eikel wordt…’ zie je een eekhoorn kijken naar een grote eikel. Als je het blad omslaat, is die een eikenboom geworden. Drie dozen worden drie kastelen en twintig rupsen twintig vlinders. Soms is er een extra verrassing, zo worden veertig eieren negenendertig kuikens en één dinosaurus. Bij de tientallen komt telkens een extra dubbele pagina met de tussenliggende cijfers, waarbij de illustrator iets grappigs toevoegt aan de genoemde voorwerpen. Zo krijgen de stokjes uit de waterijsjes gezichtjes en verdwijnt er een hapje uit elk koekje. Een stevig en kleurrijk telboek voor kleuters.

Jan Van Coillie