Het boek van de troost is een informatief boek over afscheid, verlies, leven en geluk. Hoewel dood en rouw een centrale plaats innemen, verruimen de auteurs het onderwerp met andere verlieservaringen.
In de eerste hoofdstukjes zoomen ze in op verlies van en heimwee naar vertrouwde kleine dingen (speelgoed, kleren), geliefkoosde plekjes (verhuizen, je vroegere school missen, je land achterlaten). Ze bekijken (op)groeien ook als ‘een stukje van jezelf loslaten’ (kindertijd). ‘Afscheid nemen’ wordt verder niet beperkt tot het definitieve afscheidsmoment de dood.
Er zijn immers vele vormen van afscheid: vriendschappen en verliefdheden die voorbijgaan, echtscheiding, ziekte en ouderdom, dementie. In het tweede deel van het boek worden allerlei aspecten van ‘dood’ en ‘rouw’ samengebracht. Het boek brengt zowel zakelijke kennis aan (schijndood, hersendood, palliatieve zorgen), speelt in op de nieuwsgierigheid van kinderen en concrete vragen zoals: Wat gebeurt er na het overlijden met het lichaam? Wat betekent opbaren, cremeren? Wat doet de begrafenisondernemer?
Waarom luiden de klokken en hoe verloopt een uitvaartdienst? Positief is de aandacht voor stervensrituelen uit andere culturen zoals de islam en het jodendom. Ten slotte is er ook aandacht voor de psychologische verwerking van verlieservaringen, vooral via korte getuigenissen. In de laatste hoofdstukken komen de rouwverwerking, het leven na de dood en nieuwe kansen aan bod.
Bij de rouwverwerking worden naast de stappenleer van Kübler-Ross ook meer recente inzichten verwerkt o.m. in verband met het specifieke rouwproces bij kinderen (Keirse) en de herstelgedachte (Hansson). Dat mensen erg verschillend denken over het (verder) leven na de dood wordt in alle pluriformiteit in kaart gebracht, opnieuw met aandacht voor andere godsdiensten en culturen. Het boek eindigt met een hoofdstukje over geluk.
Het Boek van de Troost verkondigt een troostrijke mooie boodschap. Verlies en dood roepen bij veel mensen angst op. Een betere kennis helpt om de angst te overwinnen. Dood en afscheid horen nu eenmaal bij het leven, maar de mens is op de eerste plaats geboren om gelukkig te zijn.
– Door Rita Ghesquiere –