Op kerstdag in 1914 sluiten de Duitsers en Engelsen voor één dag vrede. Ze verlaten de loopgraven en zingen kerstliederen. Er wordt gespeeld, gegeten en gedronken. Er wordt, zelfs in oorlog, Kerstmis gevierd. En naast de oorlogshorror schreven de soldaten ook zulke momenten neer in hun brieven naar familie en geliefden. Zo’n brieven zijn tijdens de oorlog vaak verloren geraakt. Om zoveel jaren later teruggevonden te worden. En als iemand je dan, al die tijd later, zo’n waardevolle brief komt brengen, ontvang je misschien wel het allermooiste kerstgeschenk ooit…

Morpurgo schrijft alweer een gevoelig oorlogsverhaal, dit keer met een mooie kerstboodschap die lezers van alle leeftijden zal aanspreken. Naast de doorleefde beschrijvingen van de waanzin aan het front, verkondigt de auteur de vredesboodschap die alomtegenwoordig en kenmerkend is voor Kerstmis. Het is niet evident om de kersttijd ver weg van je familie door te brengen, laat staan in een hachelijke oorlogssituatie. Toch is er zelfs dan plaats voor het warm samen vieren van het geloof in een betere plek waar plaats is voor iedereen.

De illustraties van Michael Foreman sluiten tegelijk goed aan bij de harde oorlogswereld én de zachtere kerstsfeer. Een ontroerend klein kerstverhaal dat in alle eenvoud vertelt over het allermooiste kerstgeschenk en de mooiste kerstwens: vrede aan alle mensen op aard.

– Door Annelies Marin –