Theo is alleen op Kerstavond. Zijn ouders werken en de oppas is in slaap gevallen. Om de kerstboom op te smukken vindt Theo enkel een doos met oude, gebroken versieringen. Als hij uit verveling door het raam staart, ziet hij een rode en een groene vallende ster en doet een wens. Hij wenst dat hij op Kerstavond niet alleen zou zijn. Prompt komen vier kerstfiguren uit de boom tot leven en beleeft Theo een bijzondere avond.
Het thema in dit sprookjesboek is eenzaamheid. Theo voelt zich alleen en verlangt naar gezelschap. Wanneer hij dat gezelschap krijgt, blijkt elk van zijn nieuwe vrienden wel een probleempje te hebben dat opgelost moet worden. Zonder aarzelen springt Theo voor hen in de bres. Maar elke nieuwe vriend die hij helpt, blijft achter van zodra het probleem van de baan is. De laatste overblijver, het hobbelpaard, zet Theo alleen af voor de deur van zijn huis. Eenzaam valt Theo onder de kerstboom in slaap. Maar die nacht zorgt het hobbelpaard ervoor dat mama en papa hun drukke werkplekken verlaten. De volgende dag wordt het toch nog een Kerst met cadeautjes en zoetigheid voor Theo en zijn ouders. De laatste paragraaf van het verhaal vond ik vreemd. Dan blijkt immers dat er helemaal geen vallende sterren waren, maar een vliegtuig: “Maar zelfs vliegtuigen op weg naar België kunnen toveren, als je geluk en liefde en Kerstmis aan je zijde hebt.”
De blikvanger van dit boek zijn de illustraties. Het verhaal komt tot leven in een realistische stijl met zachte tinten op een crèmekleurige achtergrond. De details van de tekeningen komen wel niet altijd overeen met de tekst en dat zal enkele jonge lezers of toehoorders wel storen. Zo heeft Theo het bijvoorbeeld koud in huis en heeft hij daarom 4 lagen sweaters aangetrokken, maar op de tekeningen is hij vrolijk in een luchtig pyjamajasje te zien. Theo is heel blij met de armdikke slinger engelenhaar rond de fotolijstjes op de schoorsteenmantel. Op de tekening staan enkel twee kerstrozen, omringd met dennentakken. De fotolijstjes uit het begin van het boek zijn plots verdwenen. Dit stoort niet echt, want de tekeningen zijn prachtig, maar het zijn toch schoonheidsfoutjes.
De bladspiegel is mooi verzorgd, op bijna elke bladzijde staat een tekening. Grotere illustraties zijn uitgespreid over twee bladzijden. Het boek heeft een rustige, luxueuze uitstraling. De tekeningen spraken me meer aan dan het verhaal, dat mij niet echt kon bekoren.
‘De Kerstwens’ is een mooi geïllustreerd verhaal met een enigszins vreemde plot.
Lut Vanderaspoilden