“We zijn aan het wandelen, mijn kat en ik. En ik beslis waar we naar toe gaan.”

Zo begint het boek, het mensje en de kat doen elke dag dezelfde wandeling en spelen elke dag hetzelfde spel dat ze terug naar huis gaan. Maar op een dag is de kat dit beu, ze wil niet meer dezelfde kant op, en wil nu zelf beslissen waar er wordt gewandeld en welke spelletjes er worden gespeeld. Het mesje weet niet wat er gebeurt met de kat: waarom wil hij nu opeens iets anders?

Als ze dan elkaar kwijt geraken en het mensje de hele tijd op zoek gaat in de gietende regen naar de kat, beslist het mensje dat de kat, als ze terug thuis is, de dag nadien mag beslissen waar ze naartoe gaan. Het wordt een heel bijzondere en tegelijk wat angstige ervaring. Ze komen op plekken waar het mensje nog nooit is geweest. Het mensje vindt het maar eng, alles prikt en het wordt donker, ze is bang om te verdwalen en weet niet of ze moet blijven staan of achter de kat aan gaan. Maar de kat troost het mensje en samen kijken ze naar een prachtige sterrenhemel. Die sterrenhemel ervaart het mensje als nooit tevoren, alleen maar doordat ze eens iets anders deden dan normaal.

Dit prentenboek is een fijn boek voor kinderen die het moeilijk hebben om eens iets anders te doen dan wat ze gewoon zijn. Sara Lunberg slaagt erin je uit je comfort zone te halen met haar ingehouden teksten en waterverf illustraties in zachte kleuren. De emoties van het mensje zijn duidelijk herkenbaar, zo kan je zien hoe het blijft wachten, terwijl er seizoenen voorbijgaan. De stukjes tekst op de pagina’s zijn kort, maar op de prenten is heel veel te zien. Voor kinderen is het extra leuk dat ze op bijna alle prenten de kat kunnen zien. Nog een extraatje aan dit boek is dat Sara Lunberg in de tekst en in de tekeningen geen gender duidelijk maakt, het wordt op een heel natuurlijke manier in het midden gelaten. De Kattenwandeling is een zacht en liefdevol verhaal, over durven vertrouwen in een ander en in jezelf. Voor mij een echte aanrader.

Magela Thielemans