Luka is met haar ouders bij de rivier. Ze gaat op in de natuur. Een vlinder trekt haar aandacht en ze volgt hem door het hoge gras. Als hij weg is, kijkt ze nieuwsgierig naar de sprinkhaan op haar arm. Overal om haar heen wuift het hoge groene gras. Luka verdwijnt in de zee van groen. Alleen haar witte zonhoedje steekt er boven uit. Plots overvallen haar de vele geluiden: het ritselt en zoemt om haar heen. Waar is ze? Maar daar is mama. Midden in de groene wei heeft mama Luka gevonden.

De grote verstilde prenten roepen zowel de overweldigende natuur op als de binnenwereld van gevoelens. In de sfeervolle tekeningen neemt Komako Sakai groot en klein bij de hand om zelf op stap te gaan en oog te krijgen voor de rijkdom van planten en dieren. De stijl is realistisch en het wisselend perspectief verrast. Groen en wit zijn de dominante kleuren tot plots angst de overhand neemt. Dan wordt alles donker. Luka voelt zich alleen, maar mama vindt haar kleine meisje terug. Het positieve einde geeft een warm gevoel en versterkt het vertrouwen. Ook als je even verdwaalt, vindt mama jou beslist terug. Een prachtig prentenboek om samen van te genieten.

Rita Ghesquiere