‘Beer wist een heleboel dingen zeker.’ De openingszin zit meteen goed: hij klinkt en hij maakt nieuwsgierig. Wat wist Beer zoal zeker? Hij wist zeker dat zijn huis schoon is en dat hij goed voor zijn spulletjes zorgde, het allerliefst voor zijn knuffel Beertje.

Ook de openingsprent spreekt aan: het huis van Beer neemt de vorm aan van een gekarteld herfstblad met een spinnenweb in de punt. De zachte pasteltinten passen bij het seizoen en de mooi uitgebalanceerde vlakverdeling zonder overbodige details leidt de blik naar wat belangrijk is. Dat is ook zo op de volgende pagina: je blik gaat van Beer die voorleest naar het tapijt waar een kopje van onder piept.

Zonder dat die genoemd wordt, kun je op elke bladzijde de indringer bezig zien, eerst heel klein verstopt, maar verder zoomt de illustrator in, wat grappige en kunstzinnige prenten oplevert. Extra leuk is dat de (kleine) kijker zich slimmer kan voelen dan Beer, die de indringer maar niet kan vinden. Op de prenten valt bovendien af en toe iets extra’s te ontdekken, zoals de sterrenglobe met de Kleine en de Grote Beer.

Behalve in die speelse detail steekt de humor vooral in de verwoede pogingen van Beer om het ‘spinnenprobleem’ op te lossen, waardoor hij er een puinhoop van maakt. Dan gebeurt er iets ergs met Beertje, wat uiteindelijk voor een verrassende én heel bevredigende oplossing zorgt. Dan nog is het verhaal niet afgelopen, dit keer zoomt de illustrator uit, waardoor je als kijker nog maar eens verrast wordt en een overrompelend, ondeugend slot cadeau krijgt. Dit heerlijke prentenboek bezorgt je prettige kriebels, ook voor wie niet van spinnen houdt.

Jan Van Coillie