Midden in de stad, in een eik op het marktplein, woont heks Adiba . Ze is stokoud, maar “haar hersens zijn nog zo soepel en speels als die van een jong poesje”(p.7). Adiba is een heel bijzonder heksje. Op een lieve en dartele manier brengt ze leven in de brouwerij, vooral in de klas van juf Minet, maar ook bij alle inwoners van het stadje.

Toen ik het boek in handen kreeg, dacht ik: “Nog maar eens  een heksenverhaal, het zoveelste in de rij”. Maar dan begon ik te lezen. Het verhaal en de schrijfstijl van Janneke Schotveld raakten me meteen. Vanaf de eerste tot de laatste bladzijde behield ik een grote glimlach op mijn gezicht.  Het verhaal fladdert luchtig voort als een vlinder. Vlotte dialogen wisselen af met korte, fantasierijke beschrijvingen. “Haar haren piekten alle kanten op als veren van een verwaaide kip. Haar neus was zo scherp als een snavel en haar spillebeentjes waren zo rank als reigerpootjes” (p.7)

Adiba is een heel bijzonder heksje. Ze is nooit kwaadaardig, maar haalt wel graag kattenkwaad uit. Soms zet ze wel eens iemand onder druk, maar het gebeurt steeds met een kwinkslag. Het boek bevat zeven afzonderlijke verhalen. Ideaal als bedtijdverhaaltjes of om zelf te lezen.

Adiba is een zalig boekje, vol met guitige (voor)leesverhalen.

Lut Vanderaspoilden