Mijn naam is Samuel O’Samba. Daarmee is het voornaamste over mij gezegd. O ja, en dat ik vandaag mijn moeder voor dood achtergelaten heb. Daar moet ik niet al te veel mee inzitten. Ik heb al genoeg geboet. Sterker nog, toen de misdaad zich aandiende, had ik het gevoel dat gerechtigheid eindelijk geschiedde.
Met deze paragraaf begint de flaptekst en het eerste hoofdstuk van Zwerfsteen. In dit boek vertelt Samuel O’Samba ons zijn verhaal. Het boek begint met de zelfmoordpoging van zijn moeder, met wie hij – zeker na haar gevangenisstraf – een erg moeilijke relatie heeft. Zoals je in het bovenstaande stukje kan lezen, gaat Samuel op een aparte manier om met de zelfmoordpoging van zijn moeder. Hoe precies, dat ga ik je nog niet verklappen. Alleszins probeert hij zijn gedrag te verantwoorden door ons te vertellen over zijn verleden: de vele vriendjes van zijn moeder, het ontbreken van zijn echte vader in zijn leven, het verlies van zijn zusje,…
Zwerfsteen doet je echt stilstaan bij de problemen en lastige thuissituaties waar sommige jongeren mee geconfronteerd worden. De aanpak is origineel. Alles wordt verteld vanuit het perspectief van de jongere zelf. Dit maakt dat het boek erg realistisch overkomt en dat je je heel erg kan inleven in het personage. Als je geïnteresseerd bent in realistische verhalen over jongeren waarin de emoties soms hoog kunnen oplopen, dan is Zwerfsteen een absolute aanrader voor jou! Zwerfsteen is bovendien ook erg vlot geschreven en je zal merken dat je, eens je begonnen bent met lezen, het boek nog maar moeilijk kan weg leggen.