Ploef is een oude, dikke, gezellige hond. Zijn baasje Edward en hij zijn onafscheidelijk. Ploef is oud en komt niet zo graag meer buiten, maar om zijn baasje een plezier te doen, gaat hij wel mee. Op konijnen jagen gaat ook niet meer, dat doet hij liever in zijn dromen. Tijdens een wandeling in het bos voelt Ploef zich plots heel moe. Edward gooit een stok, maar moet die zelf gaan halen. Voor Edward hoeft Ploef niet meer te rennen hij heeft genoeg gerend. Als ze thuis komen, gaan ze samen op Edwards lekker zachte bed liggen. Ploef valt in een heel diepe slaap zonder dromen.

Ploef is een hartverwarmend prentenboek, een ontroerend verhaal over dromen, herinneringen en afscheid nemen van een huisdier. De benadering van dat afscheid is knap: de nadruk ligt niet op het doodgaan, maar  op het samen dingen doen en genieten van elkaar.

De tekeningen in warme kleuren vullen het verhaal goed aan. Je kan meteen zien dat Ploef een echte loebas is, en zowel baasje als hond een hoog knuffelgehalte hebben. Een aanrader om thuis voor te lezen, zeker wanneer je een huisdier hebt.

Magela Thielemans