Het valt op in hoeveel prentenboeken over de relatie vader-zoon olifanten de hoofdrol spelen. Ook zo in Olifantje gaat op reis, het nieuwe deel uit de reeks van Annemarie van Haeringen.

Olifantje gaat met papa op reis, eerst met de trein naar het strand en dan steeds verder. Ze amuseren zich samen, ook al heeft Olifantje een eigen kijk op de dingen én een eigen willetje. Aan het strand speelt hij liever in het zand dan te leren zwemmen. In de bergen heeft hij meer aandacht voor een slak dan voor het landschap, in het museum speelt hij met het autootje dat hij meebracht en in de steppe heeft hij geen aandacht voor de wind die door het gras zingt, maar wel voor de vormen in de wolken. Hij is echter wél geïnteresseerd in dino’s, al verlangt hij intussen wel naar huis. Toch is de laatste nacht in een hotel wel fijn als hij kan tekenen wat hij allemaal meemaakte, terwijl zijn papa uitgeteld in slaap valt. Het beste hotel is natuurlijk wel bij mama.

Annemarie van Haeringen beeldt de olifanten af met een mengeling van schattigheid en humor, slanker en menselijker ook dan in het echt: ze lopen rechtop, dragen een broek en een brede glimlach op het gezicht. Ook in de decors steken veel grapjes, zoals op de prent waarin pap de koffer voorttrekt en zich afvraagt waarom die zo zwaar is. Op de prent zie je Olifantje boven op de koffer. Verder krijg je overal olifanten te zien: als zandsculpturen, in de vorm van de bergen, in het museum, in de wolken en als prehistorische muurtekeningen. De slotprent bevat een heerlijke mix van humor en vertedering.

Jan Van Coillie

Weetje
Het boek verschijnt ook in China, met tekst van Ao De.