Liquidator behandelt de grote ‘wereldproblemen’: een paar schoolkinderen ontdekken toevalligerwijs een groot schandaal en moeten heldhaftig ingrijpen, want niemand anders lijkt dit te willen of kunnen doen. Het schandaal? Een frisdrankengigant voegt ongehoord veel suiker en chemische stoffen toe aan zijn product, maar door de steun van een groot advocatenkantoor kunnen ze dit ongestoord doen. Erger zelfs: het drankbedrijf voerde testen uit in Afrika en liet daar arme kinderen bijna doodgaan door de overdaad aan afvalstoffen in hun drankje.

Eén van die Afrikaanse jongetjes is Jamie Song. Hij raakte verslaafd aan het goedje, maar zijn lichaam kan het niet aan. De jongen wordt overgebracht naar Groot-Brittannië, maar het bedrijf weigert hem te helpen en laat hem nog het liefst sterven. Slechte publiciteit en een schandaal loeren om de hoek.nEen schoolmeisje – Vicky, het hoofdpersonage – ontdekt echter tijdens haar stage wat er allemaal gebeurt en besluit samen met haar schoolvrienden het kwaad te bestrijden. Na vele obstakels en omwentelingen – de één al ongeloofwaardiger dan de andere – slagen ze erin het geheim aan de wereld te tonen en het goede te laten overwinnen.nnWat is het probleem met dit boek? Het is allemaal wat té. Te veel drama en te weinig structuur, te veel opeenvolgende gebeurtenissen die het allemaal wat warrig maken, te veel inconsequenties omdat de actie primeert, te veel zwart-wit. nDe auteur brengt zoveel schwung in het boek, dat er geen rust meer is. Hij brengt zo veel personages in het boek, dat je de verhaallijn zou vergeten. Bovendien wisselt het vertelstandpunt tussen deze personages. Een leuk idee, dat wel, maar het maakt het allemaal nog extra complex. nLiquidator leest uiteindelijk wel vlot, maar het is een vlotheid die niet goed aanvoelt. Eén die bij wijze van spreken even vlot binnengaat als de frisdrank en het algehele kapitalisme dat de auteur aanklaagt. Het dendert zo snel vooruit dat je bijna wenst dat het even misloopt, dat het even stokt zodat je wat tijd en ruimte krijgt.nn