De dertienjarige Simi woont samen met haar moeder in Lagos. Maar deze zomervakantie moet ze gaan logeren bij haar grootmoeder Iyanla, die ze nog nooit ontmoet heeft, en die in een klein dorpje woont aan de rand van het oerwoud, in een huisje zonder elektriciteit, stromend water en internet. Simi vertrekt dan ook met veel tegenzin.
Het dorp leeft al vele jaren met een groot magisch geheim, dat te maken heeft met een rood meer vol drijfzand, diep in het oerwoud. Om de 10 jaar verdwijnt er een kind in dit meer, en er is nog nooit iemand terug gekeerd. Iyanla, die de zeer gerespecteerde en geliefde genezer van het dorp is, blijkt ook heel wat te weten over de godinnen van het meer, en draagt zelf een groot verdriet met zich mee. Zij gelooft dat de verdwenen kinderen verder leven in een verborgen wereld. Ze waarschuwt Simi niet in het oerwoud te gaan en zeker vóór donker thuis te zijn. Maar reeds de eerste dag van haar verblijf wordt Simi tegen haar wil door de wondermooie, betoverende zang van een gouden vogel het verboden pad en het oerwoud in gelokt. Zij kan niet weerstaan aan de lokroep en zinkt weg in het drijfzand van het meer. Daar komt ze terecht in een verborgen wereld, bevolkt door de verdwenen kinderen van het dorp. Als bij wonder en met uiterste krachtinspanningen kan ze hieruit ontsnappen.
Simi is vastbesloten om het geheim van het meer verder te ontrafelen en om de verdwenen kinderen terug te brengen naar hun dorp. Maar de mensen in het dorp geloven niet dat de kinderen nog leven. Enkelen onder hen willen het levensgevaarlijke meer dempen, maar daardoor zou de laatste verbinding met de wereld daar beneden afgesneden worden en kunnen de kinderen van de verborgen wereld nooit meer hun weg terugvinden. Simi geeft echter niet op en ze vindt een bondgenoot in Jay, de zoon van de chief. Maar zal zij de verdwenen kinderen tijdig kunnen terughalen?
Kinderen van het drijfzand is een prachtig boek, dat de lezer van begin tot einde in zijn greep houdt.Het vertelt niet enkel een mysterieus, avontuurlijk, magisch en spannend verhaal. Het gaat ook over herwonnen familiebanden, vriendschap opbouwen, respect en begrip voor andere leefgewoontes, oude legendes, moed en doorzettingsvermogen, omgaan met verlies, verdriet en gemis.
Het boek leest zeer vlot, is meeslepend geschreven. Het is boeiend vanaf de eerste bladzijde. Spanning en mysterie komen al snel aan bod en worden steeds voelbaarder in de loop van het verhaal. De spanning wordt mooi opgebouwd, maar laat ook plaats aan gevoelens en emoties van de personages. Het is duidelijk geschreven door iemand met veel liefde en aandacht voor de natuur. Die natuur krijgt hier bijna evenveel plaats als de personages en speelt een eigen rol. De gedetailleerde beschrijvingen geven de lezer het gevoel zelf ter plaatse aanwezig te zijn.
“Simi kreeg kippenvel op haar rug toen ze omhoog keek naar de rusteloze hemel. Donkere wolken pakten zich samen, maar werden meteen weer uiteengedreven door woeste winden. Een golf van verstikkende vochtige lucht wervelde als een onzichtbaar nat gordijn om hen heen, en toen bliksemde het. Twee grote grijze wolken botsten en het donderde luid.”
De personages zijn sterk uitgewerkt. Ze worden niet snel en zwart/wit getekend, maar heel genuanceerd. Je voelt gewoon het respect en de liefde van de auteur voor deze personages. De lezer leert hun karakter en persoonlijkheid onder andere kennen door de prachtige, levendige dialogen. Ook hun gedachten en gevoelens worden mooi beschreven.
De auteur gebruikt hier en daar een typisch Nigeriaanse woord, wat het boek nog meer couleur locale geeft en sfeervoller maakt. Het zijn ook vaak woorden die een begrip weergeven dat moeilijk in een andere taal in één woord kan gevat worden. Het is handig dat er achteraan in het boek een woordenlijst is met de verklaring van deze woorden.
Kortom, dit boek is zeer terecht een internationale bestseller!
Myriam Vanderzeypen
Weetje
Efua Traoré werd voor dit boek geïnspireerd door de streek waar zij opgroeide. Zij beleefde er, samen met haar broers en zus, een avontuurlijke kindertijd in de natuur rond hun ouderlijk huis in Nigeria. Er was een oerwoud met slangen en schorpioenen, een geheim rood dal en een verboden meer met modderig rood water en glibberige oevers die op drijfzand leken. Zij wilde haar herinneringen aan deze magische streek graag delen met haar kinderen en hopelijk ook andere kinderen.
“Nigeria is vol magie, legendes, avontuur, moed, schoonheid, liefde en vriendschap, en ik hoop dat ik met mijn verhaal een deel daarvan heb overgebracht zodat jij het ook kunt leren kennen.”