“Wie heeft er ooit het lied gehoord, het lied van Boerke Naas? ’t En ha’, ’t is waar, geen leeuwenhert, maar toch, ’t en was niet dwaas.” Misschien moeten we in dit klassieke gedicht van Guido Gezelle binnenkort voor kinderen ‘Boerke Naas’ vervangen door ‘Boer Boris’. Momenteel behoort Boris zonder twijfel tot de beroemdste boeren in Nederland en Vlaanderen. Van de tien vorige boeken over hem zijn er intussen al meer dan 250.000 exemplaren verkocht. De samenwerking tussen dichter Ted van Lieshout en illustrator Philip Hopman levert telkens opnieuw een hartverwarmend en pittig prentenboek op.
Wat Kerstmis met Boer Boris onderscheidt, is dat de makers van het kerstgebeuren een verhaal maken over de cyclus van het leven, met sterven en geboren worden, verdriet en vreugde. Boris, Sam en Berend halen een kerstboom uit het bos en zetten die voor hun boerderij.
Alle dieren komen kijken, behalve het oudste varken … dat blijkt die nacht doodgegaan. Ze begraven het in de kuil waar ze de kersboom uitgroeven. Maar hoe kun je nog feesten met zo’n groot verdriet? Dan wordt er echter een biggetje geboren en op het eind volgt er nog een leuk staartje waar je helemaal vrolijk van wordt. Kleine elementen in het verhaal zorgen voor een gevoel van warmte en gezelligheid, zoals wanneer de kinderen lampjes in alle bomen hangen omdat de bomen zonder zich anders eenzaam zouden voelen.
De vlotte rijmen en het soepele ritme zorgen voor extra (voor)leesplezier. De gezelligheid spreekt ook uit de illustraties, bijvoorbeeld wanneer alle dieren verzamelen rond het pas gestorven varken en later rond het pasgeboren biggetje of wanneer ze allemaal samen meestappen in de begrafenisstoet. Ik las het verhaal voor aan een groepje kleuters en hun ouders en het was heel bijzonder te merken hoe ze met de wisselende stemmingen in het verhaal meeleefden.
Jan Van Coillie