Kleine Max heeft maar één wens: hij wil Zwarte Piet worden. Max telt de dagen voor de komst van de Sint af. Hij maakt zich klaar om naar Spanje te vertrekken. Zijn zus Lena probeert die gekke gedachte uit zijn hoofd te praten. Ze gelooft niet dat hij Piet kan worden. Terwijl Max blij afwacht, wordt zijn zusje Lena al maar verdrietiger. Als Max weg gaat is ze weer alleen om te spelen. Mama troost haar. De Sint weet vast een oplossing. In de nacht van vijf december, vraagt de Sint aan Max om hem één nachtje te helpen. De volgende morgen wordt Max wakker tussen de geschenkjes. Er hangt een briefje bij: ‘Bedankt Max. Help je mij volgend jaar weer?’

Zwarte Piet is even belangrijk als de Sint. Hij is het idool van kleine Max. Max heeft trouwens zelf een donkere huid. Nergens wordt expliciet gezegd dat hij een adoptiekindje is, maar dat zou best kunnen. In onze multiculturele samenleving is het belangrijk dat het Sinterklaasfeest een invulling krijgt die voor mensen met een andere huidskleur of een andere cultuur ook aanvaardbaar is. Een positieve invulling van Zwarte Piet kan daarbij alvast helpen.

– Door Rita Ghesquiere –