Roef is anders dan andere honden. Hij houdt niet van hondendingen: hij plast niet tegen paaltjes, hij krabt zich niet als hij vlooien heeft, hij loopt niet achter stokken en hij drinkt nooit uit de wc-pot. Nee, Roef houdt van muziek, maanlicht en hoog op zijn tenen lopen, als een echte ballerina! Ook al vindt iedereen hem raar… in zijn dromen, en in de ogen van zijn kleine baasje, is hij de ster van de show. Een hond die gepassioneerd is door ballet? Geen alledaagse situatie.
Maar wel erg grappig en een makkelijk startpunt om met jonge lezers te lezen en praten over ‘anders zijn’, vooroordelen, stereotiepen, identiteit, geloven in jezelf en volhouden om je dromen waar te maken, ook al vinden anderen het onzin. Het hoofdpersonage toont erg veel begrip voor haar hond Roef en neemt het voor hem op. Maar haar vader en de maatschappij blijven beweren dat honden niet aan ballet doen, dat anders zijn niet kan. Roef, hoewel een dier, wordt erg menselijk weergegeven in het verhaal.
Wanneer hij de zoveelste keer te horen krijgt dat hij zich moet aanpassen aan de gangbare norm en verwachtingen van zijn omgeving, zijn passie voor ballet moet opgeven en zich als een ‘normale’ hond moet gedragen, wordt hij lusteloos, futloos en verdrietig. Toch blijft hij in zichzelf de kracht vinden om – al is het stiekem – te blijven vechten voor zijn passie en droom. Zo reist hij geniepig mee met zijn baasje en haar vader naar een balletoptreden, en weet hij er het publiek te verrassen met zijn talent.
Geen vooroordelen meer, maar kansen geven en krijgen: eerst zien en dan ook geloven, krijgt in dit verhaal een positieve weerklank. Ook de relatie tussen het jonge meisje en haar autoritaire, maar afwezige vader wordt erg treffend, niet zozeer in woorden, maar in beeld weergegeven. Vader zit met zijn neus voortdurend in de krant gedoken en geeft zijn dochter niet de volle aandacht. Hoewel hij haar wel meeneemt naar het balletoptreden, blijft hij onderweg afwezig lezen in zijn dagblad. Gelukkig kan de kleine meid rekenen op het gezelschap en de vriendschap van haar trouwe huisdier. En die onvoorwaardelijke liefde en aanvaarding zijn wederzijds.
De illustraties zijn net als de ballerina’s in het boek erg zwierig, levendig en expressief. De gevoelens van Roef en zijn baasje worden krachtig verbeeld en ondersteunen de zeer toegankelijke en eenvoudige tekst. Een ludiek, fantasierijk en luchtig verhaal over jezelf blijven en je dromen koesteren, wat anderen ook mogen denken of zeggen.
– Door Annelies Marin –