Kathleen Amant maakte een moderne bewerking van het Bijbelverhaal “Jona en de walvis”.

Jona hoort dat de mensen in de stad geen vrienden van elkaar zijn, maar altijd ruziemaken. Dit maakt Jona erg verdrietig en hij wil hun zeggen dat dat niet mag. Maar die ruziemakers maken hem erg bang en daarom loopt hij weg en verstopt hij zich in de buik van een schip. Als het schip op de volle zee vaart, wordt het door een grote storm overvallen. Jona vermoedt dat de storm opgestoken is omdat hij niet naar de stad durfde. Als hij aan dek klimt, neemt een grote golf hem plotsklaps mee het diepe water in. Jona is opnieuw erg bang, maar dan duikt er een walvis op die hem opslokt. In de buik van het walvis heeft Jona tijd om na te denken. Hij begrijpt dat weglopen geen goed idee was omdat de mensen in de stad hem nodig hebben. Na enige tijd spuwt de walvis hem aan land. Onmiddellijk vertrekt Jona naar de stad en hij vertelt iedereen, die het horen wil, dat ruziemaken niet goed is.

In eenvoudige taal en aan de hand van simplistische, maar kleurrijke platen leert de schrijfster dat het beter is schrik het hoofd te bieden en altijd getrouw naar je eigen waarden te handelen en die ook uit te dragen. Opgepast, de schrijfster heeft ervoor gekozen om enkel de essentie van dit Bijbelverhaal weer te geven. Al wie zich verwacht aan de Bijbelse termen “profeet”, “Ninive” en het woord “God”, zal op zijn honger blijven zitten.