‘Mijn doos is bijna klaar!’ Samir is tevreden. Op de school van Samir versieren de kinderen dozen. Daarin stoppen ze cadeautjes voor de arme kinderen. Zo kunnen ook zij het Suikerfeest, aan het einde van de ramadan, fijn vieren! Samir krijgt zakgeld van mama. Hij besluit er een cadeau mee te kopen voor in zijn doos. Maar dan is de gele envelop met het geld plots zoek…
In Het suikerfeestcadeau maken kinderen kennis met de islamcultuur, meer bepaald met de gebruiken rond de ramadan en het Suikerfeest. De uitleg wordt subtiel verwerkt doorheen het hoofdverhaal van Samir en de verrassingsdozen die hij en zijn klasgenoten maken voor de arme kinderen, en komt daardoor niet te belerend of informatief over. Naast een verhelderende blik op de ramadan en het Suikerfeest, krijgen de jonge lezers ook de mooie boodschap van delen en eerlijkheid mee. Samir legt namelijk zelf mooi uit tegen de buurvrouw dat je met anderen moet delen als je zelf genoeg hebt. En zelfs als hij zijn zakgeld kwijt is, wil Samir nog altijd een cadeau geven in zijn doos. Gelukkig is de eerlijke vinder van de envelop met het geld, de mevrouw van de bibliotheek – Samir had zijn gele envelop namelijk per ongeluk tussen een boek laten steken – ook écht eerlijk en heeft Samir zijn zakgeld weer snel terug om een mooi cadeau voor zijn doos te kopen.
Al de gebeurtenissen spelen zich af binnen een warme, familiale en gemoedelijke sfeer – waarbij Samir kan rekenen op de steun en troost van zijn familie – die ook afstraalt van de prenten. Samen met Samir volgen de jonge lezers het spannende aftellen naar het Suikerfeest, maar ook het emotionele piekeren over het verlies van zijn zakgeld en zijn lege doos.
Zowel het kader van de ramadan en het Suikerfeest als de gedachtestroom en gevoelens van de personages zijn erg realistisch en herkenbaar. De illustraties zijn vrij sober: lichte potloodstreken die zacht worden ingekleurd. Ze beelden vooral de grote gebeurtenissen in het verhaal af, maar vullen op sommige pagina’s wel de uitleg aan over de rituelen en gebruiken uit de moslimcultuur, bv. de afbeelding waarbij Samir met zijn familie bidt in de moskee. Jonge lezers zullen zich zeker kunnen inleven in het verhaal en de personages, ze verruimen hun dagelijkse leefwereld en steken op verschillende vlakken en lagen heel wat op. Een sober en gelaagd prentenboek over eerlijkheid en delen, met een verrijkende kinderblik op een andere religie en cultuur.
– Door Annelies Marin –