“Een unieke gebeurtenis”, met deze woorden begint het boek. Daarmee kun je ook de leeservaring typeren die je opdoet. Nerdie David houdt alles bij in een notitieboekje, wetenschap is zijn hobby. Hij wenst orde en regelmaat. Hij is anders. Daarom blijft hij altijd alleen in de refter. Plots komt daar verandering in als Kit tijdens de lunch bij hem komt zitten. Ze zoekt rust nadat haar vader overleed in een auto-ongeluk. Samen onderzoeken ze de waarheid, er groeit een mooie vriendschap. Zal die ook staande blijven na de verrassende waarheid? Met veel gevoel voor humor vertelt Buxbaum een mooi verhaal rond vriendschap tussen een jongen met een zekere vorm van autisme en een heel sociaal meisje.

De personages zijn levensecht neergezet . Hun denkpatroon kan je zó volgen, de auteur kruipt in hun huid en verwoordt wat ze voelen, ruiken, proeven en denken. In hun hoof denken ze na over hun eigen gewoontes en als lezer kan je als het ware via een camera volgen hoe ze zich zelf relativeren. Om haar personages te typeren, gebruikt Buxbaum passende vergelijkingen zoals de volgende: “David beweegt zijn schouders op en neer, als een marionet in een amateuristische poppenkastvoorstelling. Zijn lichaamstaal, realiseer ik me ineens, is net zo houterig als al het andere aan hem”. De ontluikende vriendschap wordt ontroerend beschreven, als lezer proef je de vlinders in hun buik ook bij jezelf kriebelen. Zeker lezen, want spannend is het boek ook nog …

Lieve Lams