De boerderij wordt bevolkt door allerlei dieren, die samen voor de boerderij en mekaar  zorgen. De ganzen en de eenden wonen op een eilandje in een vijver aan de rand van de boerderij. Alle dieren zijn vrienden, werken heel hard en vinden het prima zo. Maar op een dag beginnen de ganzen te mopperen, te zeuren en te roddelen. Ze zijn niet meer tevreden, storen zich aan de andere boerderijdieren, en gaan mekaar opjutten. Ze willen niet meer met de anderen samenwonen en ze beginnen de brug naar de boerderij af te breken. De eenden vinden het een verschrikkelijk idee, maar ze zijn in de minderheid. Vanaf dan kunnen de andere boerderijdieren niet meer op het eiland en moeten de ganzen en eenden dus al het werk alleen doen. Zal dit wel lukken? En zullen de ganzen hun oude  vrienden en werkmakkers van de boerderij niet missen? En wie zal hen nu beschermen tegen de vossen?

Deze moderne fabel vertelt op kindermaat en met veel humor over een aantal actuele maatschappelijke thema’s. De drang naar onafhankelijkheid, nationalisme, xenofobie, maar ook de noodzaak van vriendschap en samenwerken in het leven. Het is een fijn pleidooi voor verdraagzaamheid. De dieren vertonen sterke menselijke trekjes en gedragen zich ook als mensen.  Zo houden ze ons op een grappige manier een spiegel voor.

De tekeningen zijn meestal bladvullend en in frisse kleuren. Er valt heel wat te ontdekken, vooral door de vele boederijdieren die de tekeningen actief bevolken. De gelaatsuitdrukkingen van de dieren worden mooi in de verf gezet. Let vooral op de zeer expressieve mimiek van de  ganzen!

Weetje.

Illustrator Robert Starling heeft zich bij de tekening van de nachtelijke vergadering van de ganzen en eenden, naar eigen zeggen laten inspireren door de meetings van the house of Commons in het Verenigd Koninkrijk.  De brexit is hier duidelijk niet ver af…

Myriam Vanderzeypen