Naar bed gaan, het is voor kinderen en vooral voor hun ouders inderdaad vaak een ‘gedoe’. Geen wonder dat er zoveel prentenboeken over bestaan. Het grote bedtijdgedoe is alvast een erg leuke aanwinst.

Diederik, de directeur van de zoo en zijn vriend Egel Egbert gaan slapen of om het met Diederiks woorden te zeggen, ze gaan ‘eens fijn de binnenkant van [hun] ogen bekijken.’ Maar dan hoort Egbert een vreemd geluid … Als je de bladzijde omslaat, zie je met Egbert waar het vandaan komt. Uit het zwembad van de zeehonden steekt een vreemd soort slang omhoog. Een monster??? Egbert weet wel beter, het is de slurf van olifant Ole, die weer aan het slaapwandelen is. Daar weet Egbert wel raad mee. Nadat hij Ole naar zijn slaapplek heeft gelokt, voelt hij zich wel ‘egel-olifantisch-zeehondjes-moe. Nog maar pas weer onder de dekens hoort hij gejank. Ook Mierenter Mira kan niet slapen. Egbert laat haar stokstaartjes tellen, waarna hij ‘egel-olifantisch-zeehondjes-miereneter-stokstaartjes-moe terug in bed duikt, maar niet voor lang. Zo helpt hij de wolf, luiaard, leeuw, kerkuil, berenbaby en vleermuizen om de slaap te vinden en nog is de nacht niet voorbij. Op een fraaie overzichtsprent kun je zelf zien welke dieren hij nog helpt én hoe creatief hij daarbij tewerk gaat. De fantasierijke combinaties van dieren en hulpmiddelen zorgen voor fijne visuele humor.

De ochtend heeft nog een verrassing in petto, waardoor je het boek dichtklapt met de kriebels om nog eens van voor af aan te beginnen. Zowel luisteraar als voorlezer kunnen dan opnieuw genieten van de humoristische illustraties en de klankrijke, speelse tekst. Een boek dat voorleesplezier garandeert!

Jan Van Coillie