Geppie Gans wil toch graag een beetje anders zijn dan alle andere ganzen. Waarom zou ze niet onder water kunnen zwemmen als een zeehond? Of net als een struisvogel kunnen rennen als de wind? Of kunnen brullen en grauwen als een leeuw? GRAAAAAA-GAK! Als dat maar goed afloopt…
Geppie de gans wil graag uniek zijn. In die grote bende witte ganzen lijkt ze toch maar flauw tegenover alle anderen. Ze besluit om te experimenteren met haar identiteit en imiteert andere dieren die het volgens haar veel beter hebben. Zo probeert ze ondersteboven met haar vleugels te klapperen als een vleermuis, te krijsen als een toekan, te glijden als een pinguïn, haar nek te strekken als een giraf, te springen als een kangoeroe en nog veel meer. Maar als ze besluit te brullen als een leeuw, verrast ze zichzelf. Dat lukt aardig goed! Zo goed dat meneer de leeuw het niet zo prettig vindt om gewekt te worden door een grauwende gans… Geppie ondervindt dat het lang zo gek niet is om een gekke Geppie gans te zijn!
Met een leuk en energiek dier als hoofdpersonage maakt de Tsjechische auteur en illustrator Horácek een moeilijk thema als onzekerheid en twijfel over jezelf tastbaar voor jonge kinderen. Het scenario is heerlijk onvoorspelbaar, waarbij de moraal er allesbehalve vingerdik op licht. De eenvoudige en oprechte tekeningen die ter plekke lijken ingekleurd met kleurpotlood, wasco en waterverf nemen de jonge lezer-luisteraar mee in het verhaal. Het inlevingsvermogen wordt zo beïnvloed dat het lijkt alsof je samen met Geppie het prentenboek instapt en de knotsgekke avonturen zelf beleeft. Het krijsen, springen, glijden en klapperen ‘spetteren’ bijna van de bladzijden. Het spelen met close-ups en vergezichten versterkt de spanning die in het scenario wordt opgebouwd.
En toch blijft de compositie van de bladzijden een rust uitstralen door een doordacht kleurgebruik en een open bladspiegel. Wat op het eerste gezicht dus een sober prentenboek lijkt, komt tijdens het leesavontuur helemaal tot leven. Op die manier slaagt Horácek erin om op humoristische wijze zelfs aan de kleinsten de boodschap mee te geven dat het lang niet zo gek is om gewoon jezelf te zijn! Opmerkelijk in het landschap van kinderboeken rond dit thema is ook de knappe invalshoek van het verhaal, waarbij ‘anders zijn’ een verlangen wordt, eerder dan een last.
– Annelies Marin –