Ezelsvel

Onze recensie

‘Ezelsvel’ behoort tot de bekendste sprookjes wereldwijd. In Europa zijn de versies van Charles Perrault en de gebroeders Grimm het meest verspreid. Toch vind je het sprookje in kinderboeken maar zelden terug. Dat komt zonder twijfel omdat het om een verhaal over incest gaat. Een koning wil er immers trouwen met zijn dochter. Omdat zij dat niet wil, legt ze hem ‘onmogelijke’ opdrachten op, die hij echter allemaal weet te vervullen. Hij laat zelfs zijn geliefde ezel slachten, die hem van goud voorziet. Gekleed in het ezelsvel vlucht de prinses uiteindelijk weg. Net als Assepoester belandt ze in het vuil en wordt ze door de anderen bespot, maar natuurlijk volgt een ‘sprookjesachtig’ einde, met de gedroomde prins.

Deze bewerking volgt in grote lijnen de versie van Perrault, met de peettante en de wagen die Ezelsvel weg van haar vader brengt, maar bevat toch enkele opmerkelijke veranderingen. Zo schrapt de bewerkster de eis van de stervende koningin aan haar man dat hij enkel zou hertrouwen met een prinses die mooier en bekoorlijker is dan zij. Vreemd is dat er in de tekst nog verwezen wordt naar die eis: ‘teneergedrukt door de herinnering aan zijn belofte’. Ezelsvel is in deze versie ook vegetariër geworden, ze wil maar met de prins trouwen als hij bereid is ‘van granen en planten’ te leven. Ten slotte trouwt de vader op het einde met de peettante.

Ook de stijl van deze bewerking lijkt die van Perrault te willen benaderen, wat een soms nodeloos zware tekst oplevert, zeker voor jonge lezers, met woorden als ‘systeem’, ‘goochelen met assen en coördinaten’, ‘akkerwindes’of ‘gouvernantes’ en hoogdravende zinnen als ‘Uiteraard was er een grote reserve, maar het land begon te lijden onder zijn gebrek aan interesse.’

Het zijn de illustraties van de Amerikaanse illustratrice Alessandra Maria die je hart sneller doen slaan. Ze maakt gebruik van schetsen op basis van fotocollages, houtskool, inkt en hoogsels met goudblad. Het resultaat is verbluffend. De close-ups van de gezichten en lichamen in sepia-tinten lijken op oude foto’s, waarover een mysterieuze sluier hangt. Ze duiken op uit zwarte of bruine achtergronden en worden begeleid door bloemen en vlinders in goud en zwart die elk moment van de bladzijden lijken te kunnen wegvliegen. Deze schitterende illustraties kun je alleen maar typeren als ‘sprookjesachtig’ en ‘betoverend mooi’.

Jan Van Coillie

Nieuw

Thema's

Leeftijd

Auteur